Bogusław Madey
 Płyty:
Paweł Łukaszewski - Vesperae pro defunctis, MSE 029, 2010 Dyrygent, kompozytor, pianista i pedagog. Urodzony 31 maja 1932 w Sosnowcu, zmarł 9 sierpnia 2004 w Warszawie.
W latach 1950-58 studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Poznaniu: kompozycję pod kierunkiem Stefana Bolesława Poradowskiego, grę na fortepianie w klasie Wacława Lewandowskiego oraz dyrygenturę - u Stanisława Wisłockiego i Bohdana Wodiczki, uzyskując trzy dyplomy z odznaczeniem. Studia uzupełniał w Guildhall School of Music and Drama w Londynie (1959-60): w zakresie dyrygentury symfonicznej (Norman Del Mar) i operowej (Warwick Braithwaite), kompozycji oraz perkusji. W latach 1958-59 był asystentem dyrygenta w Filharmonii w Poznaniu, w latach 1960-72 - dyrygentem Teatru Wielkiego w Warszawie, a od 1960 do 1966 prowadził także Harcerską Orkiestrę Symfoniczną, z którą występował m.in. na Festiwalach Moniuszkowskich w Kudowie i na koncertach w byłej NRD. W latach 1972-77 był kierownikiem artystycznym i głównym dyrygentem Teatru Wielkiego w Łodzi, a od 1981 do 1983 - kierownikiem artystycznym i głównym dyrygentem Państwowej Opery i Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku. Współpracował również z Deutsche Oper am Rhein w Düsseldorfie (1973-76) oraz z Badische Staatsoper w Karlsruhe (1983-87).
Bogusław Madey jako dyrygent miał szeroki repertuar symfoniczny (ponad 300 kompozycji), operowy i baletowy (ponad 80 dzieł). Dokonał wielu nagrań z Wielką Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach, Orkiestrą Polskiego Radia w Warszawie i Krakowie. Występował w wielu krajach europejskich, m.in. w Bułgarii, Czechosłowacji, we Francji, w Grecji, Jugosławii, Luksemburgu, NRD (z Orkiestrą Gewandhaus), Wielkiej Brytanii (na Festiwalu w Edynburgu) i ZSRR (Moskwa, Leningrad i Kijów z Wielką Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia) oraz w Egipcie, Korei Południowej, Stanach Zjednoczonych i na Kubie (gdzie w 1971 wystawił Halkę Stanisława Moniuszki).
Równolegle z pracą dyrygenta artysta prowadził działalność pedagogiczną. W latach 1958-59 był wykładowcą gry na fortepianie w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Poznaniu. Od 1960 prowadził klasę dyrygentury w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie (od 1989 jako profesor zwyczajny). Równocześnie, w latach 1975-78, był Dziekanem Wydziału Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki, zaś w latach 1978-81 pełnił funkcję rektora warszawskiej uczelni. W latach 1978-82 był także Prezydentem Association Européenne des Conservatoires, Académies de Musique et Musikhochschulen. W 1995 i od 1997 do 1998, jako Visiting Professor, wykładał dyrygenturę w Keimyung University w Taegu w Korei Południowej. Od 1997 był Kierownikiem Katedry Dyrygentury Akademii Muzycznej w Warszawie. Do jego uczniów należeli m.in.: Jerzy Maksymiuk,Wojciech Rajski, Marcin Nałęcz-Niesiołowski.
W 1979 Bogusław Madey został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, zaś w 1982 otrzymał Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki I stopnia.
Ważniejsze kompozycje:Cztery pieśni na głos i fortepian do słów Zofii Mrozowickiej (1950)Preludium na smyczki (1951)Suita na orkiestrę symfoniczną (1951)Allegro sonatowe na fortepian (1951)Wariacje na fortepian (1951)Romans na głos z fortepianem (1952)Impresje taneczne (na tematy wiwatów wielkopolskich) na małą orkiestrę symfoniczną (1952)Uwertura dramatyczna na wielką orkiestrę symfoniczną (1952)Sonatina per pianoforte (1952)Valse en rondeau, scena baletowa na orkiestrę symfoniczną (1953)Pięć preludiów na fortepian (1953-55)Scherzo fantastico na wielką orkiestrę symfoniczną (1954)Koncert na fortepian i orkiestrę (1956-57)Adagio na kwartet smyczkowy (1956)Muzyka preparowana na skrzypce i fortepian (1958)Capriccio na skrzypce solo (1959)Concerto per Flauto e Orchestra (1960)Transfiguracje, koncert na głos i instrumenty (1965)Pieśń do Matki Boskiej Wędrującej na głos i organy do słów ks. Bolesława Zdunka (1981)Metamorfozy, wariacje na temat Paganiniego na fortepian i orkiestrę (1989)10/16, etiuda na fortepian (1997)Opracowanie: Polskie Centrum Informacji Muzycznej, Związek Kompozytorów Polskich, sierpień 2002; aktualizacja: sierpień 2004 Płyty:
Wróć |
