Jerzy Salwarowski
Urodził się w Krakowie i tamże ukończył studia w Akademii Muzycznej – kompozycję u Tadeusza Machla i Krzysztofa Pendereckiego oraz dyrygenturę u Henryka Czyża i Krzysztofa Missony. Swoje umiejętności doskonalił w Accademia Chigiana u F. Ferrary. Jest laureatem czołowych nagród krajowych i międzynarodowych konkursów dyrygenckich: I. i II. konkursu w Katowicach (I nagroda i nagroda Krytyki Muzycznej), w Sienie (I nagroda) i Budapeszcie (II nagroda, pierwszej nie przyznano). Dyryguje orkiestrami w Europie, Azji, Afryce i Ameryce, współpracuje z czołowymi orkiestrami i operami w Polsce. Obecnie – od 1996 r. – pełni funkcje dyrektora artystycznego Festiwalu „Toruń: Muzyka i Architektura”, oraz – od 2000 r. – jest profesorem w Akademii Muzycznej w Poznaniu, gdzie kieruje Katedrą Dyrygentury. Od września 2005 r. został powołany przez Prezydenta Miasta Częstochowy na stanowisko Dyrektora Artystycznego tamtejszej Filharmonii; równocześnie ponownie objął funkcję Kierownika Artystycznego Toruńskiej Orkiestry Kameralnej. Z polskimi orkiestrami odbył wiele tournee koncertowych w Europie. Znajdował się w gronie dyrygentów licznych festiwali, m.in. Warszawska Jesień, Festiwal Flandryjski, Pražske Jaro i Millenium Pace. Współpracując z polskimi orkiestrami radiowymi dokonał wielu nagrań archiwalnych. Dyskografia Jerzego Salwarowskiego zawiera wiele płyt nagranych dla firm zagranicznych: Amreco, Adda, Thorofon – oraz polskich: Tonpress, Selene, Wifon, DUX i Polskie Nagrania. Dla tej ostatniej wytwórni nagrał album płytowy z muzyką G. Gershwina – nagrodzony w 1994 r. „Złotą Płytą”, a w 1999 r. wydany na CD. Dokonał pierwszego kompletnego nagrania poematów symfonicznych Mieczysława Karłowicza – także wydanych obecnie na CD i nominowanych do nagrody „Fryderyk ‘99”. Jerzy Salwarowski nagrał również dwie CD z Toruńską Orkiestra Kameralną oraz pierwszą w historii Filharmonii Szczecińskiej płytę „Słynne Kaprysy”, która otrzymała nominację do nagrody „Fryderyk ‘98”. Wiosną 2002 r. wraz z synem Hubertem nagrał krążek na którym znalazły się I Koncert Fortepianowy Brahmsa (towarzyszy NOSPR) i III Koncert Fortepianowy Prokofiewa (towarzyszą Filharmonicy Szczecińscy). Ta płyta otrzymała nominację do edycji nagrody „Fryderyk 2002”. Nowym polem działalności jest poprowadzenie w Toruniu Wakacyjnego Kursu Dyrygenckiego (pierwszy w Polsce, trzecia edycja latem 2000) oraz stworzenie Międzynarodowego Festiwalu „Toruń: Muzyka i Architektura” (dziewiąta edycja latem 2005). Ostatnio wiele dyrygował za granicą: w Hamburgu, Kairze, Osace, Skopje, Porto, Luksemburgu, Lukce, Everett (Washington), La Crosse (Wisconsin), Kijowie, Berlinie, Essen, Bergamo, Mediolanie, Walencji, Barcelonie i Kopenhadze. Wiosną 2003r. poprowadził gościnnie wykłady w Towson University Baltimore oraz Central Washington University w Ellensburgu. W 2004 r. w ramach Dni Kultury Polskiej prowadził koncerty na Ukrainie.
Wróć |
